دوره گرد...طبیب دوار بطبه...

 

ولادت امام حسین(ع)

3 شعبان

ولادت امام حسین(ع)

شرح مناسبت:

4 ق- روز پاسدار سید جوانان اهل بهشت، ریحانه‏ی باغ رسالت، یکی از دو گوشواره‏ی عرش خدا، خامس آل عبا، سرور آزادگان جهان، حضرت امام حسین (ع) در سوم شعبانِ سال چهارم هجری در مدینه‏ی منوره به دنیا آمد. ابوعبداللَّه، کنیه و سید شباب اهل الجنه، سبط النبی، مبارک و سیدالشهدا از القاب آن حضرت می‏باشند. اخبار و احادیث گوناگون در فضایل و مناقب آن بزرگوار از شیعه و سنی فوق تواتر است. نام آن حضرت، زینت بخشِ تاریخ انسانیت و قیام او سرخط و الگوی قیام‏ها و نهضت‏های جهان است. آموزشگاه فداکاری را او یگانه آموزگار است و دانشگاه شهامت و شهادت را او یکتا استاد. پیامبر اکرم درباره‏ی نواده‏ی گرامی خویش فرموده است: حسین را در دل‏های مؤمنان، محبتی ژرف و پنهان است و او دری از درهای بهشت می‏باشد. سوگند به آن که جانم به دست اوست که حسین در آسمان‏ها، بیش از روی زمین به عظمت یاد می‏شود و او زیور آسمان و زمین است. در جمهوری اسلامی ایران، سوّم شعبان، سالروز ولادت باسعادت امام حسین (ع)، به عنوان روز پاسدار، نام‏گذاری شده است. پاسداران انقلاب اسلامی در ایران با تأسّی به شجاعت، مردانگی، استواری، ایمان و فضایل اخلاقی امام حسین (ع)، در راه حفظ آرمان‏های والای اسلام و انقلاب اسلامی و نیز حراست از تمامیّت ارضی جمهوری اسلامی، صحنه‏هایی فراموش نشدنی و حماسه‏هایی با شکوه آفریدند و خود، سرمشق جوانانِ مؤمن و آزادی‏خواه جهان شدند.

آیات و روایات متناسب : 

ولادت امام حسین‏^{علیه السلام}

پیامبر^{صلی الله علیه وآله}:

أحَبَّ اللَّهُ مَن اَحَبَّ حُسَیناً 

هر که حسین را دوست بدارد، خداوند دوستدار او است

بحار الأنوار، ج 43، ص 261 .

حذیفة بن یمان :

پیامبر^{صلی الله علیه وآله} را دیدم که دست حسین بن علی ^{علیه السلام} را گرفته بود و می‏گفت : یا أیُّهَا النّاسُ هذا الحُسَینُ بنُ عَلِی فَاعِرفُوهُ فَوَ الَّذی نَفسِی بِیَدِهِ إِنَّهُ لَفی الجَنَّةِ و مُحِبِّهِ فِی الجَنَّةِ و مُحِبِّی مُحِبِّیهِ فی الجَنَّةِ 

ای مردم! این حسین، فرزند علی است. او را بشناسید. سوگند به آن که جانم در دست اوست، او و دوستدارانش و دوستداران دوستدارانش در بهشت‏اند

الأمالی، صدوق، ص 355 .

سلمان فارسی :

حسین بن علی‏^{علیه السلام} روی زانوی پیامبر^{صلی الله علیه وآله} نشسته بود و پیامبر او را می‏بوسید و می‏گفت: أنتَ الإمامُ ابنُ الإمامِ أبُو الأئمَةِ، تِسعَةٌ مِن صُلبِکَ و تاسِعُهُم قائمُهُم 

تو امام، فرزند امام و پدر امامان هستی که نُه تن از ایشان از نسل تو هستند و نهمین آنان قیام کننده آنها است

مناقب آل أبی طالب، ج 2، ص 195 .

امام حسین‏^{علیه السلام} :

مَن عَبَدَ اللَّهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللَّهُ فَوقَ أمانِیِّهِ و کِفایَتِهِ 

هر که خدا را، آن گونه که سزاوار او است، بندگی کند، خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا کند

بحار الأنوار، ج 71، ص 183 .

امام حسین‏^{علیه السلام} :

لاتَقولُوا بِألسِنَتِکُم ما یَنقُصُ عَن قَدرِ کُم 

چیزی را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد

جلاءالعیون، ج 2، ص 205 .

امام حسین‏^{علیه السلام} :

إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَیکُم مِن نِعَمِ اللَّهِ عَلَیکُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ 

نیاز مردم به شما از نعمت های خدا بر شما است؛ از این نعمت افسرده و بیزار نباشید

بحار الأنوار، ج 74، ص 205 .

امام حسین‏^{علیه السلام} :

مَن سَرَّهُ أن یُنسَأَ فی أَجَلِهِ و یُزادَ فی رِزقِهِ فَلیَصِلْ رَحِمَهُ 

هر که خوش دارد مرگش به تأخیر افتد و روزی‏اش افزون شود. با خویشانش پیوند برقرار کند

بحار الأنوار، ج 74، ص 91 .

امام حسین‏^{علیه السلام} :

مِن عَلاماتِ أسبابِ الجَهلِ المُماراةُ لِغَیرِ أهلِ الفِکرِ 

از نشانه‏های نادانی، جدل با بی‏فکران است

تحف العقول، ص 248 .

امام حسین‏^{علیه السلام} :

مَن طَلَبَ رِضَی النّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَکَلَهُ اللَّهُ إلَی النّاسِ 

هرکه با خشم خدا، خواهان خشنودی مردم باشد، خداوند او را به مردم وامی‏گذارد

الأمالی، صدوق، ص 268 .

امام حسین‏^{علیه السلام} :

مَن أحجَمَ عَنِ الرَّأی و عَیِیَت بِهِ الحِیَلُ، کانَ الرِّفقُ مِفتاحُهُ 

هر که از اظهار نظر درماند و راه چاره درمانده‏اش کند، نرمی و مدارا کلید او باشد

میزان الحکمه، ح 6869 .

روز پاسدار

پیامبر^{صلی الله علیه وآله}:

رِباطُ یَومٍ فی سَبیلِ اللَّهِ خَیرٌ مِن قِیامِ شَهرٍ و صِیامِهِ

یک روز مرزبانی در راه خدا از یک ماه شب زنده‏داری و روزه‏داری بهتر است

عوالی اللآلی، ج 1، ص 87 .

پیامبر^{صلی الله علیه وآله}:

عَینانِ لاتَمَسُّهُمَا النّارُ: عَینٌ بَکَت مِن خَشیَةِ اللَّهِ و عَینٌ باتَ تَحرُسُ فی سَبیلِ اللَّهِ

دو چشمند که آتش به آنها نمی‏رسد: چشمی که از ترس خدا بگرید و چشمی که شب‏ها در راه خدا نگهبانی دهد

سنن الترمذی، ج 3، ص 96 .

امام علی‏^{علیه السلام} :

خَیرُ النّاسِ رَجُلٌ حَبَسَ نَفسَهُ فِی سَبیلِ اللَّهِ یُجاهِدُ أعداءَهُ یَلتَمِسُ المَوتَ أوِ القَتلَ فی مَصافِّهِ

بهترین مردم کسی است که در راه خدا خویشتن داری می‏کند و با دشمنان او به نبرد برمی‏خیزد، و مرگ یا کشته شدن در میدان نبرد را آرزو می‏کند

مستدرک الوسائل، ج 11، ص 17 .